Vakantie met kilometers voor de Nierdaagse.

• Ja ja ja, afgelopen week was een vakantieweek die in het teken stond van de Nierdaagse.

Afgelopen week met Pleun een midweek weg geweest.Met Pleun maakte ik altijd mijn verre reizen naar het buitenland, maar naar mijn transplantatie ben ik nog een paar andere weg geweest laat staan naar het buitenland.

Na enig gestoei heen en weer over wat het zou worden een hotel of een eigen huisje viel ons oog op een prachtig dijkhuisje aan de IJssel bij Wijhe.

Vol goede moed Togen wij tweede pinksterdag op pad. Pleun met een koffer vol met de 🚂 en ik hees mij bol goede moed op de 🚲, met de fietstassen en rugtas gevuld.

Ongeveer 10 km voor mijn 🏁, kreeg ik een 🌧🌧🌧 op mijn kop.. schuilen had totaal geen zin in stonden alleen wat bomen langs de weg en het waait zo hard dat ik helemaal nat was dat ik het kon deed of beschutting bij die boom opzoeken.

eind van de middag zijn we aangekomen bij ons dijkhuisje. De ligging is prachtig recht tegenover de IJssel, maar zeer gevaarlijk. Overal hoge drempels ongelijke stoepjes en voor dat we boven op de dijk waren moesten we al een hele klim doen,Om nog maar te zwijgen over hoe stel de trap was die we naar boven moesten nemen omdat te genieten van onze welverdiende nachtrust.

de volgende dagen hebben we heel wat kilometers gewandeld voor de Nierdaagse.

wat dat inhield over het algemeen eerst de route uitzoeken en voordat wij op pad waren waren we al van de weg kwijt omdat we beiden maar slecht kunnen kaartlezen en Pleun mij steeds in de war maakte als we onze route wilde volgen via Google Maps.

daardoor zijn sommige routes wel wat anders en wat langer geworden dan eigenlijk de bedoeling was, maar in het achterhoofd steeds weer" ach dan hebben we wat meer km voor het goede doel!

waar we overal zijn geweest?? Nou zeg maar gerust overal natuurlijk heel veel zicht op de IJssel, in het bos, bij het zorgcentrum waar ik de prins aan de haak heb geslagen maar deze was wel zo koelbloedig dat ik hem maar heb laten staan en maar verder ben gegaanMet mijn wandel stoppen. In het bos moesten we eerst een paar fotoshoot nemen omdat de nierstichting graag mijn verhaal wilde horen en daarbij landscape foto er bij wilde plaatsen.

Dat foto's maken zich soms met halsbrekende toeren maar ja je moet wat voor de nierstichting over hebben dus ik heb me in alle bochten gewrongen om portret waardig op de foto te komen.

dat foto's maken zich soms met halsbrekende toeren maar ja je moet wat voor de nierstichting over hebben dus ik heb me in alle bochten gewrongen om portret waardig op de foto te komen.

Een van de volgende routes kunnen we gerust de pontjesroute noemen. Ook bij deze route weer het zelfde probleem voor dat we goed en wel op pad zijn zij even de weg alweer kwijt, maar gelukkig dat mensen ons goed de weg konden bewijzen en wij rustig door komen wandelen. De begaan van ons op een prachtig pad midden door het veld met aan de ene kant de kronkelende IJssel naast ons en de andere kant de " sappige groene velden".

Halverwege de route hebben we onze route verlegd want anders zouden heel erg lang worden dus we besloten om richting het pontje te lopen en dan aan de andere kant van de IJssel weer terug lopen naar ons dijkhuisje. 
wel eens gehoord van een  " boerderij-automaat"? Een prachtig idee als je overvloed aan eieren en aardappelen hebt. We kunnen denk ik de vroegere kroketautomaten nog wel, nou deze hadden ze daar in het groot gemaakt zodat er een forse zak aardappelen in komt en wat kleiner voor de doosjes eieren. Hoe het verder precies werkte of het op afspraak moest of zo zijn we niet achter gekomen,maar het idee was wel een prachtig idee.

Dan sta je plotseling aan de oever van de IJssel bij een paal, waarbij staat bellen voor het kozakkenpont. Even op het belletje drukken om een paar minuten later zagen we van de overkant het pont aankomen om ons op te halen.hier sprak ik een man die vertelde dat zijn vrouw ook nierschade gehad door een verwaarloosde bloeddruk tijdens haar eerste zwangerschap. Gelukkig is dit weer goed gekomen en zij hoeft er nu nog maar een keer in het jaar een controle bij een huisarts te doen. Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is, om lichamelijke klachten serieus te nemen.

Toen we weer aan de Wal  stonden, togen wij vol goede moed naar het andere pontje, die ons weer naar de andere kant van de IJSSEL zou brengen.

Ook aan deze kant van de IJssel was het goed toeven met alle bezienswaardigheden, behalve bankjes waar we even wat konden drinken of even uit konden rusten dus tippeltje naar het pontje werd een tippe. Omdat de pontjes gewoon heen en weer varen,was het wachten( in de regen) van korte tijd. We sloten deze dag af met een heerlijk maaltijd in een eetgelegenheid te nuttigen.

Die avond bedachten we dat we morgen beter een wat korter rondje kunnen wandelen, omdat wij toch altijd verdwalen of de weg kwijt raken dus we spraken af dat we een rondje zouden lopen die een kilometer of vier was en eventueel verlengd kon worden.

die avond bedachten we dat we morgen beter een wat korter rondje kunnen wandelen, omdat wij toch altijd verdwalen of de weg kwijt raken dus we spraken af dat we een rondje zouden lopen die een kilometer of vier was en eventueel verlengd kon worden.

Na een goede nachtrust kwamen we beneden en wat denk je.....

de zon scheen ons volop tegemoet dus we besloten eerst maar eens een stevig ontbijt op ons te ras te nemen zodat we het wandelingetje van 4 km of wat het dan ook zo worden goed aan zouden kunnen. Tja en je raadt het al dat rondje wit geen 4 km maar dat werd opnieuw 15 km, omdat we soms bij een bewegwijzerde route de route kunnen kwijtraken en maar op onze navigatie verder gaan en dan beland je soms wel op Hele mooie weggetjes waar je verder geen kant op kunt dan alleen met het weggetje meegaan en bijzondere dingen tegen komt, zoals een fikse boerderij die midden in de wildernis staat en met enige fantasie je het verhaal van het "kleine huis op de prairie "van kunt maken.

We kwamen uit in de buurtschap Herxen, drie straten en een gesloten  horecagelegenheid.

We hadden ontdekt als we de oranje route blijven volgen bij je langs ons vakantie verblijf zouden komen dus vol goede moed togen wij weer op pad. Maar als zo vaak vijf naar 500 m ons plan alweer want als we nu gewoon de richting aanwijzers naa Wijhe zouden volgen, zouden we nog een km of vier moeten ipv een km of acht. Ik kan je vertellen dat deze 4,km kilometer wel 10 km leken.Ook hier helaas geen bankjes dus halverwege heb ik me maar eens gewoon in het gras laten zakken om even uitrusten want zo langzamerhand gingen mij al die kilometers in de benen zitten.

ook hier helaas geen bankjes dus halverwege heb ik me maar eens gewoon in het gras laten zakken om even uitrusten want zo langzamerhand mij al die kilometers in de benen zitten.

Al met al waren deze dagen prachtige dagen met veel kilometers voor de Nierdaagse en mooie ontmoetingen.

op Vrijdag scheiden de wegen van Pleun en mij weer, nadat we toch eerst ons eerste ☕️ met🍰 hadden genuttigd in de plaatselijke horeca

Pleun met haar koffer met de trein naar huis en ik weer met twee gevulde fietstassen en een rugtas.

Op naar onze volgende vakantie....

.